At multis se probavit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Duo Reges: constructio interrete. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Ut pulsi recurrant?
Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Bork
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Immo alio genere;

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Ubi ut eam caperet aut quando? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Illud non continuo, ut aeque incontentae.

Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere
nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Nos vero, inquit ille; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Quis enim ignorat, si plures ex alto emergere velint, propius fore eos quidem ad respirandum, qui ad summam iam aquam adpropinquent, sed nihilo magis respirare posse quam eos, qui sint in profundo?

Praeteritis, inquit, gaudeo.: Non potes, nisi retexueris illa.
Bork: Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
Age sane, inquam.: Quod cum dixissent, ille contra.
Bork: Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Bork: Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.
Bork: Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?