Sed fac ista esse non inportuna;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Quis, quaeso, inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat, aut qui, quo magis id intellegat, definitionem aliquam desideret?
- Qui est in parvis malis.
- Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
- Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
- Efficiens dici potest.
- Quis negat?
- Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
- Bork
- Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati?
- Quid Zeno?
- Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
- Paria sunt igitur.
- Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
- Avaritiamne minuis?
- At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Moriatur, inquit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Duo Reges: constructio interrete. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.
- Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
- Stoici restant, ei quidem non unam aliquam aut alteram rem a nobis, sed totam ad se nostram philosophiam transtulerunt;
- Itaque fecimus.
- At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
- Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.